Laatste weegmoment bij Obesitas poli

Lieve bloglezers,

Deze week had ik een slechte start, want ook ik was geveld door het heersende virus, vandaag heb ik voor het eerst een goede dag en het was ook nog eens de dag waarop ik mijn laatste weegmoment bij de Obesitas poli had.

Nou ik mag trots zijn op mezelf, ik ben van 117 kilo naar 89,9 gegaan en dus bij de poli nu 27 kilo afgevallen ! Voordat ik met het programma begon was ik zelf al 2 kilo afgevallen, dus in totaal 29 kilo.
Fantastisch resultaat, dus ik liep zo trots als een aap met 7 …. het ziekenhuis uit 🙂

Op de weeguitdraai staat dat een ideal gewicht voor mijn lengte (1.76) 68,1 kilo is, maar dat is gekkenwerk. Voor mij gaat het om hoe ik me voel en rond de 80 kilo is mooi voor mij.

Ik ben nu klaar met het 6 maanden programma bij de Obesitas poli en ben nu officieel geen Obese patiënt meer. Wat een heerlijk gevoel.

De laatste loodjes ga ik op een andere manier doen, ik ben inmiddels een paar weken aan het shaken. Ik ga het Cambridge dieet doen omdat het een beetje stil begon te staan en ik toch die laatste kilo’s snel kwijt wil, zodat ik me kan richten op gezond eten en weer leren genieten van eten op een normale manier en dat is wat ik bij de consulente van Cambridge.
Voordat ik de burnout kreeg was ik ook al een half jaar met het Cambridge dieet bezig en dat ging toen ook heel goed. Door de Burnout en medicijnen moest ik er helaas meteen mee stoppen toen ik bijna klaar was. Daardoor heb ik het programma niet kunnen afmaken zoals het hoort (met af- en opbouwen naar normaal eten) en zat alles, inclusief een paar kilo rente, er in een half jaar weer aan.
Deze keer gaat het anders, want door alle therapie enz. sta ik er nu anders in. Ik ben er nu niet zo meer zo door geobsedeerd en heb ook geen eetbuien meer, omdat ik nu weet hoe ik dat op moet lossen. Met het herstel van de burnout gaat het goed en ik heb al een flinke tijd helemaal geen medicijnen meer, dus ik was er klaar voor 5 weken geleden.
Ik heb me toen weer aangemeld bij mijn vorige consulente (Sandra) en samen hebben we het goed besproken en met mijn huisarts ook trouwens.
( http://www.cambridgeweightplan.nl/consulent/detail/sandra-van-der-zande/)
Elke week heb ik nu een weegmoment bij haar en neem ik de bestelling mee voor de komende week. Tijdens die gesprekken houden we goed in de gaten hoe het met me gaat, naast het afvallen op zich natuurlijk. als ik vermoeid of zwak word stellen we het programma bij in een mildere vorm. Dat gaat dus iets minder snel dan wanneer je de strenge versie zou doen, maar alsnog gaat het hard zat.
Ik ga onder begeleiding van Sandra de laatste 10 kilo afvallen en dan blijf ik daarna nog tijdje onder haar vleugels om weer langzaam aan een normaal eetpatroon aan te nemen dat bij me past. Op die manier gaat het wel goedkomen. Ik hoef er nu (nog maar) 10, dus ik schat met 2 maanden te kunnen gaan afbouwen met shakes en opbouwen met eten. En als het langer duurt is dat ook prima.
Wanneer ik dan mijn streefgewicht heb bereikt, is het een kwestie van bijhouden, dus 1x in de maand even op de weegschaal en meteen bijsturen als er weer wat aan is. Totdat ik op een normale manier kan gaan eten, genieten en leven zoals iedereen met een gezond gewicht dat doet.

Ik had niet meteen geblogd dat ik ging shaken, omdat ik samen met sandra eerst wilde kijken of ik het wel aan kon lichamelijk en geestelijk. En omdat ik weet dat een aantal van jullie zich misschien zorgen zouden gaan maken of dat allemaal wel goed zou gaan zo tijdens mijn herstel van de burnout.
Inmiddels is nu na 5 weken gebleken dat het goed gaat (maar Sandra en ik zitten er dan ook strak bovenop om bij te sturen enz.). dat bijsturen is alleen nodig geweest in deze week, omdat ik het buikgriep virus flink te pakken had, dus dan heb je wel extra energie nodig. En ik heb deze week ook niet kunnen sporten. Maar vanaf maandag ga ik weer proberen te sporten en met eten en shaken houden Sandra en ik het in de gaten.
Vandaar dat ik het nu pas meld, zodat jullie je geen zorgen hoeven te maken 🙂

Natuurlijk zie ik mezelf iedere dag en dan heb je eigenlijk niet in de gaten dat je al zoveel kwijt bent. Dat is inmiddels een kwart van wat ik woog in het begin, dus dat merk je in elk geval wel aan je kleding. Maar ik was toch wel even nieuwsgierig naar een soort voor en na sessie.
Ik heb dus met de zelfontspanner paar foto’s gemaakt en ik vond het zelf wel goed te zien zo op die manier als je het naast elkaar legt. Ik twijfelde nog even of ik dat met jullie zou delen, maar aangezien ik hier al vanaf het begin openhartig en censuurloos wat foto’s betreft aan de slag ben geweest, heb ik besloten om het ook jullie even te tonen. Dus komt ie….

14 juli 2012

11 januari 2013

En 1 met mijn hoofd er ook op hihi tsja techniek en ik gaat niet samen

De hele fotosessie op zich was alweer een hele toer hier in huis, want ja als vrijgezel zul je dat soort dingen alleen moeten doen, als er verder niemand is om het aan te vragen hihi
Jammer voor jullie dat er geen filmpje van is, ik ben wel honderd keer heen en weer gelopen. dan stond mijn hoofd er niet en dan was het weer te vaag omdat ik net bewoog en ga zo maar door. Maar de aanhouder wint 🙂

Nu ga ik nog even een tukkie doen, want door dat virusje slaap ik zo slecht. Daarna even een stukje wandelen, want vandaag voelt het goed, ik hoef niet elk half uur op de witte troon te zitten. Wat een opluchting zeg!
Dus ik wens jullie alvast een fijn weekend en tot blogs.
Liefs en knuf
nathalie

PS. deze quote kwam ik ergens tegen en vond hem wel mooi, dus wilde ik ook nog even delen met jullie

Happy New Year to you all !

Lieve, trouwe bloglezers,

We zijn alweer een jaar verder, dus wil ik jullie hierbij meteen even de beste wensen voor het nieuwe jaar geven. Dat al jullie wensen en dromen uit mogen komen. En natuurlijk bedankt voor het volgen van mijn blog vorig jaar, ik hoop jullie me dit jaar met net zoveel enthousiasme zullen blijven volgen en steunen. Ik heb er echt veel aan gehad, dus bedankt daarvoor!

Ik heb geen goede voornemens, maar heb mezelf wel één belofte gedaan. Met mezelf heb ik afgesproken dat ik dit jaar gewoon eens de zaken op me af laat komen. Dat betekent dat ik ga proberen om niet zo in mijn hoofd allerlei discussies over situaties te hebben, die ik toch niet in de hand heb. En daardoor dus spontaner kan genieten van het leven. Ik ben er vorig jaar namelijk wel achtergekomen dat ik alles plande en in controle wilde hebben, maar eigenlijk past dat helemaal niet bij mij. Ik ben spontaan en wil eigenlijk helemaal geen afspraken maken, als dat niet nodig is. Ik wil graag per dag bekijken wat ik ga doen. Zal wel even wennen worden, maar past wel beter bij me. Het leek me wel een goede deal met mezelf 🙂

Ik had een heel leuk oud en nieuw feest, waar ik door mijn vriendin Ans voor uitgenodigd was. Mijn jurkje stond leuk, maar de foto is een beetje vaag, maar plaats hem toch even.

thuis bij Ans voordat we naar het feest gingen (de hond was trouwens geen accesoire hihi)

Mocht ik nog party foto’s ontvangen, dan zal ik die zeker plaatsen 🙂
Voor mij waren de feestdagen alcohol-, oliebol- en snaaivrij en dat heeft wel zijn vruchten afgeworpen. Ik ben in de afgelopen 2 weken weer bijna 3 kilo kwijt. Normaal gesproken zat dat eraan na al sint, kerst en oud en nieuw tralala en wat blijkt….het was net zo gezellig, dus het vreten maakt duidelijk niet de gezelligheid maar wij zelf! Wat een aha moment hihihi

Vandaag ben ik weer op weegcontrole geweest en ben nu in totaal 25,6 kilo kwijt. Mijn streven is nu nog 15 kilo, dus ik ben ruim over de helft !! Maar het is geen must! Ik ben nu al heel blij met hoe ik in mijn vel zit. Dat is al een mooie winst die ik uit 2012 meeneem naar 2013.

Nu ga ik even eten en wens jullie alvast een fijne avond. Tot blogs.
Liefs en knuf
Nathalie

Logeeravondje Drakenstein Hoofddorp hihihi

Lieve trouwe, bloglezers,

Vandaag eens geen gel.. over burn-out, afvallen, dieet, frustraties en andere zware tralala, maar…… vandaag worden jullie getrakteerd op een verslagje van mijn logeerpartijtje bij mijn allertrouwste bloglezers mijn zusje, zwager (ja ook mijn zwager leest trouw mee vanaf het begin) en de kids.

Nathy gaat logeren in dit geval dus hihi

We hadden het al een tijdje afgesproken, dus we hadden ons er allemaal al heel erg op kunnen verheugen. Zo vertrok ik hier vrijdagmiddag rond 15.00 uur van lelystad naar Hoofddorp. Daar aangekomen werd ik verwelkomt door het altijd enthousiaste en klimgraage ontvangstcomité van mijn 4 en 9 jarige nichtjes.
Tara (4) klom meteen zowat in me en Tosca (9) kwam al rennend en roepend “Nathaaaaliiieeeee” op me af en knuffelde me heel dik. Zo fijn, die meiden zijn echt zo lief! Ook pittig gelukkig, maar vooral lief, maar ja ik hou dan ook met heel mijn hartje van ze.

Lekker even wat gedronken met elkaar en bijgekletst en zijn we lekker vroeg gaan eten. Mijn zusje had heerlijk spinazie gemaakt en dat werd in hart vorm op ons bord geserveerd, tartaartje en/of hamburgertje erbij. Het was heerlijk. Daarna zijn Natascha (mijn zusje dus), Tosca en ik naar het winkelcentrum in Hoofddorp gegaan. Natas moest nog wat dingen hebben en ik nog wat kleding voor het oud en nieuw feest. Ja lekker op tijd, ik weet het hahaha. Maar ja ook dat is tegenwoordig Nathalie, ik maak me niet meer zo druk. Ik moest nog kousen, bodystocking, bolero-tje of ander jasje en een klein handtasje (heet dat niet een clutch of clotch ofzo ?) hebben. Maar goed, we zijn gedeeltelijk geslaagd, maar na een tijdje waren we het wel zat met z’n 3e en zijn we even in een leuke zaak een bakkie gaan doen. Tosca Ice tea en wij koffie en er zaten verrukkelijke chocolaatjes bij, Yummieeeeee

Daar gingen we weer, bepakt en bezakt op naar huis. Daar zaten papa en Tara al te wachten op ons om popcorn te maken. Dus popcorn in de ping en voor de buis om “The voice kids” te kijken.

Maar van dat kijken kwam al gauw niets, Tosca wilde met mij mind feut spelen (zij op de Ipad en ik op mijn Iphone) en tara deed even het dansje van “Gangnam style” aan ons voor. Echt hilarisch (zussie, ik heb er 2 filmpjes van en die zet ik even op een stick voor jullie).

zie je het al voor je, Tara die Gangnam style danst

Ik zat op de bank tegen Tosca mindfeut te spelen en maakte een verkeerde zet. Ik riep verdikkemme (op zich al knap dat ik eraan dacht om het netjes te houden) en Tara (die van 4 dus) liep op dat moment net langs me en tikte in het voorbij met haar handje op mijn knie en riep ..”komt wel goed Nath”. Nou je snapt dat ik de slappe lach kreeg. Zo hebben ze me beiden weer enorm laten lachen. Met Tosca heb ik in de auto (zusje reed) lekker gek gedanst en gezongen. Echt, het zijn top meiden.
Het werd uiteindelijk tijd om te gaan slapen en toen tandjes poetsen en pyama’s aan en mandjes in. Tosca en ik hadden ons spelletje bijna af, dus die hebben we in bed nog even afgespeeld. Tosca had gewonnen, maar daar gaan we het verder niet meer over hebben.

Redelijk op tijd werd ik wakker en zat ik met de meiden gezellig in bed te kletsen. We kregen van mijn zwager ontbijt op bed (doordeweeks doet Natas dat) en daarna wilden de meiden dat ik meekwam naar beneden. Ik wilde nog even blijven liggen, maar nee, nee, nee, daar namen de diva’s geen genoegen mee. Eruit tante Nath, met je luie kont. Die 2 beginnen te duwen en trekken en voor ik het wist hadden ze me het bed uitgerold, zo op de beanbag van Tosca. Dat vonden ze wel mooi makkelijk, dus sleepten ze me met beanbag en al naar de trap. Daar heb ik er toch maar voor gekozen om gewoon zelf de trap af te lopen. Want ja kleine Tara had het plan al gevat om me zo met beanbag en al van de trap te laten “glijden”. Nou, dus niet he hahahaha. Het mooiste is dat ze echt denken dat ze het samen voor elkaar gekregen hebben om me uit bed te duwen enz.. Ja of ze nemen mij daarmee in de maling hihihi zou ook zomaar kunnen.
Na een tijdje beneden te hebben gezeten met bakkie koffie en spelletjes doen met de meiden, werd er besloten dat we naar Nieuw Vennep zouden gaan voor de rest van de boodschappen. Dat werd dus douchen. De meiden wilden in bad. Zussie ging douchen en toen zij klaar was zou ik. De meiden zaten al in bad en ik was even in pyama en sokken op de badrand gaan zitten bij ze. Tara die trok voor de grap aan mijn mouw en ik liet me voorzichtig achterover in bad zakken met alles nog aan. Eerst schrok tara, want ze dacht dat zij mij in bad had getrokken hahaha. Maar al snel daarna hadden we de grootste lol. Na het bad en douche ritueel waren we klaar voor vertrek. Op naar Nieuw Vennep en daar zijn we toch ook weer voor van alles geslaagd en ben ik nu dus helemaal klaar met mijn feestoutfit. Nu alles snel nog even wassen en strijken. van mijn zussie kreeg ik trouwens een heel leuk zwart bolero-tje die haar te groot was, dus “nog bedankt schatje”!
Na het shoppen was ik eraan toe om naar huis te gaan (en zij waren daar ook wel aan toe hahahaha). We hebben elkaar nog even lekker geknuffeld en gedag gezoend en na een uurtje rijden was ik weer thuis.

Echt het was weer super, ik heb er weer van genoten en mis jullie nu al. Maar nu ga ik toch echt even bijslapen 🙂

Iedereen alvast fijne avond, weekend nog en weltrusten voor straks.
Tot blogs
Liefs en knuf
Nathalie

Merry Christmas !

Lieve, trouwe bloglezers,

Allereerst wens ik jullie hierbij nog een leuke 2e kerstdag/avond en alvast een heel mooi 2013 !

Het is kerst, dus voor de afvaller een uitdaging, nachtmerrie, ware beproeving, kwelling enz. hihihi.
Kerststol, kerstkranjes, wijntjes, champagne en andere heerlijkheden, dat is toch allemaal bijna niet vol te houden !!
Maar het is me gelukt tot nu toe. Nog geen hapje kerstkrans, slokje alcohol enz. gehad en toch was de 1e kerstdag supergezellig.

Mijn tante Coby geeft elk jaar bij haar thuis een familie etentje. Ik was er dit keer voor de 2e keer (en alleen, dus dat was ook even wennen) en het was echt zo leuk.
Gezellig met een groepje van 22 mensen inclusief kindjes en mijn tante had weer uitgebreid gekookt. Wat ik trouwens heel knap vindt om voor zo’n grote groep zo uitgebreid en heerlijk te koken.
Dus…mijn complimenten Coby (en natuurlijk ook voor mijn oom Dick).
Er was een voorgerecht: pasteitje of garnaaltjes en verder had Coby stoofperen, konijn, varkenshaas, sperzieboontjes in spek, spruitjes, kalkoen, salades en allerlei manieren aardappels (friet, uit de oven en aardappel anders) en dan ben ik vast nog wat vergeten op te noemen hoor. Het toetje zag er spectaculair uit, dat was banaan uit de oven en de rest weet ik niet, want ik ben toen naar huis gegaan. Het was rond 21.00 uur en ik begon al wat vermoeid te raken en moest nog uurtje terugrijden. Daardoor heb ik het heerlijke toetje gemist. Nou ja, volgend jaar 2e kans.

bij binnenkomst kreeg je glaasje champie met een framboosje onderin. ik dus een glaasje water met framboos

Met Tante Coby”dekeukenprinses”, mijn zwager Marco en de man met de fles op de achtergrond is mijn oom Dick

Mijn zwager marco met het haar van tante Coby 😉

een “proost” foto maken voor mijn blog en hebben we alweer lol

nog steeds wat wazig, maar …PROOST allemaal op 2013 !

Zoals je ziet was het dus heel goed geregeld en gezellig. Het hoogtepunt voor de kinderen was dat ze hun eigen ijsje mochten versieren. dat was echt zo leuk, ze kregen allemaal een ijsje met een kauwgombal op een bordje en mochten ze zelf met de slagroomspuitbus en allerlei versiersels hun ijsje pimpen. Dat liep natuurlijk al gauw uit de hand met de slagroomspuit hihihi. Echt, ik heb een heerlijke 1e kerstdag gehad.

Coby en Dick (en iedereen die er was natuurlijk 🙂 ) heel erg bedankt voor een leuke dag/avond. Het was top!!

Vandaag heb ik niets en dus lekker een relaxdag. Op deze manier (voldoende rust inlassen) kan ik weer meedoen aan dit soort dingen en daar ben ik echt heel blij om. Ik heb trouwens nog een leuk vooruitzicht…. ik heb een oud en nieuw feest met Ans en daar heb ik leuk jurkje voor gekocht (maat 44, dus we gaan de goede kant op) en verheug ik me erg op het feest.

Voor nu heb ik even niets te melden, dus zeg ik … fijne dagen en een 2013 waarin al je wensen en dromen uit mogen komen 🙂
Tot blogs!
Liefs en groetjes,
Nathalie

Wauw !!

Lieve, trouwe bloglezers,
Hier dan weer een update van mijn “lange weg naar een gezond gewicht”.
Vandaag weer gewogen en…. 96,9 kilo dus de teller staat nu op 22,1 kilo gewichtsverlies!
Ik ben zo blij en trots op mezelf! Wat op zich een goede ontwikkeling is, want dat is wel eens ander geweest 😉
In ieder geval ben ik nu uit de Obesitas kolom wat BMI betreft en zit nu in de “te zwaar, U moet er iets aan doen” kolom 🙂
Nou ja, er iets aan doen, dat is in volle gang en komt wel goed.

De basis van het succes zit hem vooral in de beweging. Ik sport nog steeds minimaal 2 en maximaal 3x in de week met de buuf. De afgelopen 3 weken is het wat minder geweest door drukte en kwakkelen met gezondheid, maar vanaf maandag gaan de buuf en ik weer knallen in de sportschool

Verder gaat het nu ook goed met afvallen, omdat ik door de burn-out nog ondersteuning heb van een psychologe en de oorzaken van de burn-out hebben een rode draad met emotie eten. Wat nu inmiddels veranderd is, is dat ik nu bij irritatie, verdriet, blijdschap en alle andere emoties, erover praat met mijn familie en lieve vrienden. Doordat ik me nu uit, heb ik geen behoefte meer om mezelf te vullen met welke vorm van voer dan ook. Er is simpelweg geen “gat” meer om te vullen, omdat ik de emoties nu op een ander manier oplos in plaats van met vreten. Want ja, Heel verstandig, ik heb gewoon niets in huis.

Toch ben ik me vorige week te buiten gegaan. Niet omdat ik een vreetbui had, maar omdat mijn lijf aangaf behoefte te hebben en dat verschil voel ik nu gelukkig, of het behoefte is of gewoon lekkere trek. Maar de “verstandige” Nathalie had niks in huis. Daarom ben ik toen toch op speurtocht gegaan. Het enige dat ik in huis had was pindakaas en hagelslag. Hihi, dus daar ging ik, op zijn Amerikaans gewoon met de lepel in de pot en na 3 lepes was de pot gelukkig leeg, want er zat maar een heel klein laagje in.
Maar ja, nog de trek niet gestild, dus…. paar handjes hagelslag en toen was het klaar. Ja echt, je moet er toch niet aan denken!
Maar ja, vernieuwde versie van tante nathy wil dus duidelijk niet zeggen dat ik “normaal” geworde ben. En dat zal ook wel zo blijven hihihi. Ach, en iedereen moet doen waar hij/zij goed in is en mijn talent ligt nu eenmaal in de maffe sector 🙂

Met het herstel van de burn-out gaat het ook goed, ik ben me nu bewuster van wat ik wil en wie ik ben. Ja, ja, rustig maar…niet meteen schrikken, ik zal heus niet helemaal een ander mens worden hihihi. Maar in elk geval wel een nathalie die ook aan zichzelf denkt. Het is een cliché, maar het is absoluut waar… als je zelf gelukkig bent, dan kun je ook meer voor anderen betekenen en voor ze klaar staan. Win-win situatie dus 🙂

Ook het alleen zijn gaat nu beter. Ik ben sinds een paar maanden weer vrijgezel en dat was een hele zware en moeilijke beslissing, maar helaas hadden we geen andere keus. Dat is een hele vervelende bijwerking van het herstel proces. Gelukkig zijn we nog wel elkaars maatje en vertrouwenspersoon, maar het is nog steeds verdrietig voor ons beiden. Maar genoeg daarover. Mijn (onze) blik is nu naar de toekomst gericht en prioriteit nummer 1 is herstellen van de burn-out en op de 2e plek komt weer lekker in mijn vel zitten. Ik ben dus nog wel even bezig, maar het gaat echt de goede kant op.
Ik kan nu ook eindelijk weer wat dingen doen als verjaardagen en feestjes, mits ik daar rekening mee houd en dus ervoor en erna voldoende rust inplan.

Nu ga ik lekker weekend vieren.. straks visite en morgen lekker niets….

Fijn weekend en tot blogs.
Liefs en groetjes,
Nathalie

Dag lieve Opa, maar ook daaaaag kilo’s

Lieve, trouwe bloglezers,

Hier weer een update over mijn “(lange) weg naar een gezond lijf, maar eerst wil ik beginnen met een dank aan en afscheid van mijn lieve opa Frits.

Woensdagochtend om 02.30 is opa Frits op 92 jarige leeftijd overleden. Mijn verstand zegt en weet dat het goed is zo. Het ging de laatste tijd niet goed met hem en hij wilde niet meer. Hij was op! Ik heb 2 weken geleden nog goed afscheid kunnen nemen van hem, omdat hij toen nog helder was. Hij zei me: “Nath, ik heb een goed en mooi leven gehad en heb tot nu toe nog kunnen doen wat ik wilde. Nu kan ik dat niet meer en ben ik er klaar mee kleine. Hij hoopte dat ik dat kon respecteren en natuurlijk kan ik dat, maar het is moeilijk. Het was mijn maatje en hij begreep me. Maar ik weet dat hij “boven” over me zal waken! Ik ben wel wat spiritueel, maar opa helemaaaaaal niet. Hij weet dat ik er wel in geloof, want ik heb 3 jaar bij hem op zolder gewoond toen mijn oma 1 jaar overleden was. In die tijd heb ik het er met hemover gehad dat ik oma wel eens voelde. Hij vond het interessant, maar geloofde het niet echt. Daarom was het ook zo grappig dat hij op onze laatste moment samen het volgende tegen me zei: Hé schoffie, je ziet er goed uit. Waarop ik trots zei: Ja opa, ik ben ook al flink wat kilo’s afgevallen. Hij keek me ondeugend lachend aan en zei: Houden zo kleine, doorgaan ermee, want je weet het……als je het weer laat versloffen kom ik je jagen vanaf boven. We lagen helemaal in een deuk, want ik weet dat hij het nog gaat doen ook als hij daar de kans krijgt hihihi.

Lieve opa, bedankt voor de 41 jaar dat u mijn opa was. De opa die een paard op kon tillen (heb ik tot mijn 12e zo’n beetje echt geloofd hihi), de opa die met me ging schaatsen, zeilen en zwemmen, die me begreep en die mijn liefdesverdrietjes 3 jaar lang heeft meegemaakt, de opa die altijd in me geloofde, die opa, die ga ik missen. Kom me zo af en toe ff checken Ouwe. See you on the other side

Dag “Ouwe” , see you on the other side

Maar er is dus ook nog ander nieuws:

Ik ben gisteren bij de diëtist van de  Obesitaspoli geweest en…….. van 110 naar 99,9 sinds de laatste keer dat ik er was !! In totaal is er nu 17 kilo af sinds juli bij de Obesipoli en met de 2 die ik daarvoor al kwijt was is er nu dus in totaal 19 kilo af. Yeahhhhh trost op mij 🙂

Mijn opa kan trots op me zijn! Maar ik zelf ook en dat is wel de belangrijkste ontwikkeling de laatste tijd! Ondanks allerlei vervelende en verdrietige dingen van de afgelopen maanden, kan ik toch zeggen dat het goed met me gaat.

Ik ben er weer, in een iets andere versie weliswaar, maar niet minder gezellig en maf. Dat is 1 ding dat zeker is. Ik heb mezelf echt weer teruggevonden en ik moet eerlijk zeggen: Deze Nathalie is nog leuker, want ze is echt en eerlijk. Een duidelijke en mooie verbetering, al zeg ik het zelf hihihi.

Nu ga ik heerlijk genieten van mijn zaterdagavond. Lekker muziekje op en meezingen (sorryyyy buurtjes hihi).

Fijn weekend en tot blogs..

Liefs en knuf

Nathalie

Mooie resultaten….

Lieve bloglezers,

Wederom heb ik even op me laten wachten met bloggen. Ik was namelijk ziek, voorhoofdholte ontsteking, dus niet echt in de mood om te bloggen.

Maar daar ben ik dan weer en met goed nieuws mag ik wel zeggen.

Het sporten gaat lekker, ik ga in elk geval 2 x in de week en als het even kan 3 x en dat lukt meestal ook wel. Zelfs in de week dat ik ziek was heb ik 1 x gesport. Met het gewicht gaat het nu wel wat langzamer, maar… inmiddels is er vanaf 22 juni tot heden 12,8 kilo af.

Ja U leest het goed… 12,8 kilo. Ik ben zo trots op mezelf en blij, want ik voel me daardoor al wat zekerder en lekkerder.

Het motiveert in elk geval wel om deze lijn door te zetten. Ik merk ook dat ik die vreetbuien goed onder controle heb.

Als ik last heb van emotie eten, dan sta ik stil bij welke emotie ik dan heb, in plaats van voedsel te gaan zoeken. Bij verveling zoek ik tegenwoordig afleiding en bij gezelligheid weet ik nu dat het niet persé gezellig is met eten. Ik kan dus tegenwoordig prima dingen laten staan en maak ook betere keuzes. Zelfs nu het even wat stil staat, heb ik er nog steeds alle vertrouwen in dat het wel weer gaat zakken met dat gewicht.

Ik voel me in ieder geval al een stuk lekkerder en fitter dankzij het sporten. Het scheelt wel dat ik samen met mijn buufie Eliete train, want we zijn allebei fanatiek en als we afzeggen omdat het niet anders kan, dan maken we meteen een nieuwe sport afspraak. En dat helpt. We gaan er samen op de fiets heen (ook al meteen goed voor mijn bevallige bipsie) en in de sportschool zelf draaien we ons eigen programma. Tussendoor checken we dan bij elkaar hoe het gaat en we zijn dan gemiddeld 1,5 uur per keer aan het trainen. Dus buufie… Thanks dat je met me meegaat

Met de Burnout gaat het gelukkig ook langzaam aan wat beter. Ik kom al beter voor mezelf op, maak makkelijker keuzes en kan al beter met het verdelen van mijn energie omgaan. Ik heb ook weer zin in leuke dingen doen en langzaam aan doe ik die nu ook.

Ook heb ik natuurlijk wel weer van die Nathalie dingetjes hihihi. Ik zal ze voortaan meteen bloggen, want ik weet ze niet meer allemaal. Maar vanmorgen had ik weer een echte Nathalie actie.

Op het werk zit ik in een nieuw deel in het pand dat verbouwd is, om straks al publieksruimte te dienen, waar mensen alles over water kunnen zien. Daar hoort bij dat mijn collega’s en ik achter glas zitten en dus iedereen voorbij zien komen. Aan de overkant van die collega’s, is mijn werkplek en daar moet ik dan voorbij een glazenruimte dat als cursuslokaal gaat dienen.

Vanmorgen kwam ik binnen en mijn collega’s aan de overkant zwaaiden gedag. Voor de grap deed ik alsof ik op de catwalk liep toen ik voorbij kwam. Dus… kittig bekkie trekken en netjes met de heupen wiegend door de gang lopen.

Maar……. vandaag was het curuslokaal aan de overkant open en in gebruik door andere collega’s, die een cursus met de nieuwe apparatuur kregen. Toen ik dat zag schaamde ik me rot en met een hoofd als een biet liep ik snel naar mijn werkplek. De zwaaiende collega’s lachend achterlatend. Ik wilde op dat moment ter plekke onzichtbaar worden.  Tsja dat komt ervan hihihi.

Vandaag lekker gewerkt en ga zo even mijn huisje opruimen, want ik geef morgenavond een sieradenparty bij mij thuis. Het wordt met een klein clubje, want anders is het me te druk. Maar dat soort dingen wil ik wel vaker thuis gaan organiseren.

Eet smakelijk, fijne avond en tot blogs….

Liefs en knuf

Nathalie

Terug van weggeweest…

Lieve bloglezers,

Daar ben ik dan eindelijk weer. Het was een hectische en verdrietige periode de afgelopen weken, maar nu gaat het weer wat beter, dus hoog tijd om te bloggen!

De rode draad is op dit moment keuzes voor mezelf maken, beter voor mezelf opkomen en vooral om aan te gaan leren geven wat ik wil, denk en voel. Ik hoor jullie al denken: “dat is toch niet zo moeilijk, jij hebt toch praatjes voor 10!”. En dat is het hem nou juist, ik praat wel veel, maar zeg zelden wat IK echt wil of ergens van vind. Niet als het om anderen gaat, maar wel als het om mezelf gaat.

Time to change dus !

Het gaat op zich best heel goed met me. Ik ben weer lekker aan het werk voor 3,5 dag in de week en ik sport ook nog steeds 3x in de week. Op maandag met de dikke billen club, op woensdag en vrijdag met mijn buufie.

Inmiddels ben ik op 21 september 3 dagen naar Madrid geweest, dat was eigenlijk nog een beetje te druk voor me, maar dat weten we dan ook weer. Ik was met Birgit, Inge en nog een paar collega’s. De tweede dag heb ik met Birgit bustours door de stad gemaakt. De bus had 2 verdiepingen en de bovenste was open. Dat was wel relaxed, zo zat je toch in de buitenlucht en we hebben zo een groot deel van Madrid gezien. De laatste dag zijn we naar het stadion van Real Madrid geweest en hebben daar een rondleiding gedaan. Dat was zo gaaf! Het was ook nog lekker weer, dus lekker op terras bij Starbucks met heerlijke koffie.

Me and my team!

Starbucks koffie !

Milkshakey bij de gele M

Ik was kapot na die drie dagen, maar gelukkig had ik (met voorziene blik) de week erna lekker vrij genomen. Die week (vorige week dus) heb ik dan ook hard nodig gehad om bij te tanken. In die week stond ik op een middag voor een dichte voordeur. Dat is maf hoor, je draait je slot open en dan gaat de deur niet open! Ik Centrada gebeld (dat is de woningbouw vereniging hier) en die stuurde een mannetje die mijn slot weer gefikst heeft. Mijn slaapkamerraam stond gelukkig op de haak en toen heeft de beste man mijn raam open gekregen en kon hij via mijn slaapkamerraam mijn deur van binnenuit openmaken. Hij heeft er een nieuw slot in geprakt, dus probleem opgelost.  Althans, dat dacht ik, want wat gebeurde er afgelopen zondag om 22.00 uur, toen ik voor mijn deur stond… juist ja, precies hetzelfde als een paar dagen eerder. Maar ja, weekend en al wat aan de late kant, dus slotenmakertje bellen. Die grapjas zei mij doodleuk dat het 150 Euri zou kosten alleen al om voor te komen rijden. Dan kwamen er nog materiaal kosten en andere tralala bij. Ik heb de vriendelijke man bedankt en zei: dan flikker ik mijn raam er wel uit, dat is goedkoper.

Gelukkig was de buurman thuis en samen met hem hebben we mijn raam maar weer geforceerd. Toen het raam open was, ben ik zelf (want dat is te leuk om door iemand anders te laten doen) door mijn raam geklommen. Helaas zijn we vergeten daar foto’s van te maken, sorry 🙂  . Mijn deur kreeg ik vervolgens met pijn en moeite van binnenuit open. Wat was er nou aan de hand…. de deurklink en het lipje van het slot wilden niet meer samenwerken en daardoor bleef de klink vastzitten en het lipje zat shocking klem tussen de deur en de deurpost. Doordat ik er flink aan moest trekken bleef die lip nu voorgoed in de deur, dus kon de deur alleen nog met de sleutel dicht maar dat is niet zo heel veilig. En het risico dat de boel weer terugschiet en weer niet wil meegeven, was me te groot. Ook leek het me te vermoeiend om iedere keer via mijn raam mijn huis in te moeten, dus maandagochtend meteen de woningbouw weer gebeld. Blijkt dat die jokers gewoon 24/7 en ook in het weekend te bereiken zijn. Pfff, als ik dat geweten had, dan had ik ze wel gebeld, ja toch?

Gelukkig dat ik die slotenboy’s niet heb laten komen, want dat had me goudgeld gekost. Maar goed, ik was er wel de hele maandag zoet mee, want ze hadden geen haast. Rond 14.00 uur was alles weer oké en heb ik nu naast een nieuw slot ook een nieuw lippie in de deur. Maar werken ging die dag niet meer lukken. Ik was gebroken van al dat gedoe en stress. Maar ik kan nu weer normaal naar binnen. Wel zo prettig, want ik ben best lenig, maar makkelijk is anders.

Gisteren heb ik wel lekker de hele dag kunnen werken.

Vandaag was weer een weegdag voor mezelf. Ik weeg me elke 3 weken, want de diëtist is maar 4x tijdens dit programma, de volgende keer (3e keer) is pas weer op 16 november. Vanmorgen stond de totaalteller op 9,6 kilo eraf. Dat is dus al bijna 10 kilo in 13 weken !

Ik ben zo trots op mezelf.

Vanmiddag was ik na het trainen met de buuf even op de koffie bij mijn dinnetje Isabella. Dat was weer ouderwets gezellig! Ik was nog niet thuis of ik kreeg al een whatsappje van haar dat ze met de kids uit eten ging en of ik meeging. Haar man was namelijk uit eten en naar Ajax vanavond en daarom vonden de kinderen dat ze ook wel uit eten mochten hihi. Nou ja, daar had ik natuurlijk wel oren naar. We zijn heerlijk gaan eten bij Para Para, een sushi restaurant in het centrum van Lelystad. Ik ben niet zo van de Sushi, maar ze hebben daar ook heerlijke andere dingen. Het was erg gezellig en lekker en we hebben weer veel gelachen. Ze heeft echt grappige kinderen in de puberteit, dus dat was super leuk. Isabella heeft getrakteerd, nog bedankt liefie !!! Nu zit ik dus lekker uit te buiken met de laptop op schoot (nou ja, op mijn buik dus eigenlijk hahaha).

Morgen weer werken en ik wil proberen om hier in huis verder te gaan met opruimen.

Zo, nu zijn jullie weer een beetje bij 🙂

Ik ga ff lekker bakkie thee drinken met een muziekje op de achtergrond. Tot blogs.

Liefs en knuf

Nathalie

Tussenstand resultaten afvalprogramma….

Lieve bloglezers,

Vandaag had ik een afspraak bij de diëtist van het Obesitas programma in het ziekenhuis. Ik ging er best wel zenuwachtig naar toe, want je weet maar nooit wat die “grote vriend, de weegschaal” voor je in petto heeft. Thuis had ik me wel al gewogen vanmorgen en dat was een mooi resultaat, maar ik was toch bang dat het bij de diëtist minder zou zijn.

Met knikkende knietjes stapte ik op zijn weegschaal en ………….. YES, ik ben 6,6 kilo afgevallen !

Opgelucht en blij stapte ik van de weegschaal. De diëtist was ook erg tevreden over het resultaat. Dit is de 8e week van het programma, dus ik ben zelf ook heel tevreden en…. Trots zelfs 🙂

Maandagavond heb ik weer gesport met de Obesitasgroep en kreeg ik de Shuttletest (ook wel pieptest genoemd) als opdracht. De eerste week van het programma hebben we deze test ook moeten doen. De test gaat als volgt: Je moet van de ene kant van de zaal naar de andere kant lopen, binnen de pieptonen. De tonen volgen elkaar steeds sneller op, waardoor je op een gegeven moment moet rennen om de andere kant nog binnen de piep te halen. De eerste keer dat ik de test deed, kwam ik tot level 10 en de vierde trede en maandag behaalde ik level 10 en 7 treden. Ik heb dus 4 rondjes meer gerend. Tevens werd mijn buikomvang weer gemeten, zoals ook bij de intake al was gedaan en ook hiermee behaalde ik een prima resultaat. Ik ben in de 8 weken maar liefst 15 centimeter buikomvang kwijt.

Ik zet de resultaten van maandag en vandaag even op een rijtje voor mezelf, zodat ik extra gemotiveerd blijf!

Start Obesitas programma 19 juli:

Diëtist:

19-07-2012     117,0 Kg         56,6 vet      37,8 BMI

14-09-2012    110,4 Kg          53,9 vet     35,6 BMI

Fysiotherapie sportgroep:

23-07-2012     10,3                Shuttletest (pieptest)           131 Cm Buikomvang

10-09-2012    10,7                 Shuttletest (pieptest)           116 Cm Buikomvang

Datum	Gewicht in     Kg	Vetpercentage      in %	BMI	Shuttle test        in level	Buikomvang       in Cm
19-07-2012   23-07-2012	117	56,6	37,8	10,3	131
14-09-2012	110,4	53,9	35,6	10,7	116

Als ik het zo bekijk, ben ik wel heel trots. Het gaat nu niet zo snel als toen met het Cambridge dieet, maar dat kan ook niet. Dat was een crash dieet en dat kan ik nu niet doen, omdat ik daar te weinig energie voor heb en ook 3x in de week intensief sport. Ik zal dus geduld moeten hebben en deze resultaten koesteren 🙂  en dat is precies waar ik me nu op focus.

Verder heb ik weer lekker gewerkt en gesport deze week en ben ik druk bezig mezelf aan het ontdekken. Dat geeft nog wel wat spanning, omdat je wel geconfronteerd wordt met van alles. Maar uiteindelijk zal het allemaal goed voor me zijn, als ik nu maar eens ga leren om mijn eigen keuzes te maken, zonder teveel aan wat anderen vinden te denken.

Zo nu en dan trek ik voor mezelf een spirituele orakel kaart. Ik heb verschillende soorten, maar mijn favoriet is toch wel “magische zeemeerminnen en dolfijnen”

Het is niet zo dat ik ernaar leef, maar ik vind het wel interessant en leerzaam. De kaart die ik vandaag trok was “Kijk in de Spiegel” een hele toepasselijke op mijn huidige situatie.  

Vanavond na het eten weer lekker naar de sportschool, dus ik ga nu nog even rusten.

Fijne avond, heel fijn weekend en tot blogs

Liefs en knuf

Nathalie

Gezondverstand weer terug en zonneschijn….

Lieve bloglezers,

Het was me het weekje wel ! Maar… het gaat echt de goede kant op met mij. Ik heb gelukkig weer duidelijk in beeld waar ik naar toe wil. Eerst verder herstellen van mijn Burn-out en dan rustig aan alles weer opbouwen.

Maandag, dinsdag en donderdag heb ik lekker kunnen werken en dat geeft me een goed gevoel. Werken is belangrijk voor me en ik ben dus superblij dat ik weer aan het opbouwen ben.

Deze week heb ik ook op mijn rust gelet. Ik heb zoveel mogelijk 1 ding per dag gedaan. Maandag had ik gewerkt en daarna weer lekker gesport met de Obesitas groep. Woensdag ben ik niet gaan sporten met de buuf, omdat ik woensdag mijn afspraak bij de psycholoog had en in de avond een thema bijeenkomst van het Obesitasprogramma. Ik miste het sporten wel, maar dat zou echt teveel zijn geweest op 1 dag. De afspraak met de psycholoog was heftig, omdat het de afgelopen periode niet zo goed ging met me. Het was een nuttig, maar vermoeiend uur en dat werkt natuurlijk ook nog wel even na. Ik heb weer genoeg stof om aan te werken.

Vrijdagochtend had ik de eerste afspraak met de gedragstherapeut van het Obesitas programma. De eerste afspraak was een intake gesprek. Hij heeft een aantal dingen opgeschreven over mijn levensloop en mijn relatie met eten toen en nu. Van die informatie maakt hij een conclusie en dat wordt ons uitgangspunt voor het eerste consult. Het eerste consult is over vier weken. Hij heeft uitgelegd dat er verschillende typen eetproblemen zijn. Om precies te zijn vier en ik bezit ze allemaal, lucky me!! Er is er wel één die de boventoon voert en dat is emotie eten. Verder heb je nog “extern eten”, dat wil zeggen dat je wilt eten zodra je voer ruikt of ziet. Lijngericht eten is er ook één, dan ben je zo vaak op dieet geweest dat het je beheerst en dat je eten alleen nog ziet als moeten en hoeveel calorieën er in voedsel zit. De vierde ben ik vergeten 😦

Bij mij overheerst dus emotie eten en ik heb moeite met eten in gezelschap. Op een feestje en in gezelschap kan ik me heel goed houden en alles afslaan, maar als ik dan thuis ben dan ga ik alsnog los. Ik prop me dan vol met alles wat ik kan vinden. Dan is het natuurlijk ook alweer zo laat dat het eten niet meer verteerd. Tot op heden gaat het eigenlijk redelijk met het vreetmonstertje, maar het is er nog wel. Ik ben dus blij dat ik nu de gesprekken met de gedragstherapeut heb. De komende vier weken moet ik bijhouden wanneer ik het lastig heb en hoe ik tegenover eten sta. Nog meer huiswerk hahaha.

Vrijdagmiddag ben ik weer lekker gaan trainen met de buurvrouw, we zijn ruim een uur en een kwartier bezig geweest en ik heb me kapot gezweet. Heerlijk getraind dus. In de avond, nadat ik lekker gerust had, nog even met de buurtjes buiten gezeten.

Zaterdag vierde Marco, mijn zwager, zijn verjaardag. Ik ben aan het eind van de middag naar Hoofddorp gereden, want zodra het drukker wordt krijg ik last van de Burn-out. Ik was er om een uur of vijf en we hebben met een klein groepje patat gegeten. Na de koffie en voordat de grote meute zou komen, ben ik in mijn auto gestapt en naar huis gereden.

Zusje aan het gehaktballetjes draaien voor vanavond

Ik ben op tijd naar bed gegaan, want vanmorgen (zondag) had ik om 12.00 uur een afspraak met mijn vriendin en kapster Sandra. Ze heeft mijn haar gekleurd en geknipt, dus ik kan me weer fatsoenlijk vertonen op straat. Thanks San! We zouden vanavond samen uit eten gaan, maar ik was al moe toen ik bij Sandra was, dus dat hebben we toch maar niet gedaan. We gaan lekker een andere keer samen eten. Het was weer ouderwets gezellig met Sandra en voor je er erg in hebt zit je haar alweer goed 🙂

Verder heb ik de rest van de dag in het zonnetje gezeten met een boek. Heerlijk! Dat is voor mij weer puur genieten dat ik weer rust heb om te lezen.

Vanavond heb ik met de buuffies een uurtje buiten gezeten en toen ik koffie ging maken ging het toch heel even mis. Ik had voor mezelf melk in de magnetron gedaan en toen ik die eruit pakte,  ontplofte de melk. Mijn hele keuken en zelfs een deel van de huiskamer zaten onder de melk. Dat werd poetsen, blehhhh. Mijn hand is ook een beetje verbrand, dus heb ik net een tijdje met een coolpack erom gezeten. Toch maar weer beetje voorzichtiger doen hihihi.

Nu maar op tijd naar binnen en morgen weer werken.

Weltrusten en tot blogs!

Liefs en knuf

Nathalie